கடல்கள் ஏன் உப்பாக இருக்கின்றன? – பூமியின் நீர் வரலாற்றில் மறைந்துள்ள அதிசயங்கள்!

நாம் அன்றாடம் பார்க்கும் கடல்கள் மற்றும் பெருங்கடல்களின் உப்புத்தன்மை பற்றி ஆராய்வதற்கு முன், முதலில் பூமிக்கு நீர் எப்படி வந்தது என்பதை புரிந்துகொள்வது அவசியம். ஏனெனில், நம்மை ஆச்சரியப்படுத்தும் விஷயம் என்னவென்றால், பூமியில் காணப்படும் நீர் மூலக்கூறுகள் இங்கேயே உருவானவை அல்ல. அப்படியானால் இந்த நீர் எங்கிருந்து வந்தது?

பூமிக்கு நீர் எப்படி வந்தது?

விஞ்ஞானிகள் இதுவரை கண்டறிந்த ஆய்வுகளின்படி, பூமிக்கு நீர் வந்ததற்கு இரண்டு முக்கிய காரணங்கள் கூறப்படுகின்றன. முதலாவது சோலார் நெபியுலா, இரண்டாவது விண்கல் மோதல்கள். இவற்றில் ஏதாவது ஒன்று அல்லது இரண்டும் சேர்ந்தே பூமிக்கு நீரை கொண்டு வந்திருக்கலாம் என்று கருதப்படுகிறது.

சோலார் நெபியுலா – பூமியின் நீரின் முதல் மூலம்

சுமார் 4.6 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன், நமது சூரிய குடும்பம் உருவாகும் காலகட்டத்தில், சூரியனைச் சுற்றி ஒரு மிகப்பெரிய வாயு மற்றும் தூசுப் படலம் இருந்தது. இதுவே சோலார் நெபியுலா என அழைக்கப்படுகிறது. இந்த மேகக்கூட்டத்தில் அதிக அளவில் ஹைட்ரஜன் மற்றும் ஆக்சிஜன் அணுக்கள் காணப்பட்டன. இவை இணைந்து உலர்பனியாக மாறின. பின்னர் பூமியின் ஈர்ப்பு விசையால் இந்த உலர்பனித் துகள்கள் ஈர்க்கப்பட்டு, பூமியின் வெப்பமான மேற்பரப்பில் பட்டு திரவ நிலைக்கு மாறின.

விண்கல் மோதல் – புதிய கண்டுபிடிப்பு

நாசாவின் ஆய்வுகளின்படி, பூமியில் நீர் உருவானதற்கு மிகவும் நம்பகமான காரணமாக விண்கல் தாக்குதல் அல்லது சிறுகோள் வெடிப்பு கருதப்படுகிறது. உலர்ந்த நீர் மூலக்கூறுகளால் ஆன படிமங்களைக் கொண்ட விண்கற்கள் பூமியின் மீது மோதின. இந்த மோதல்களால் வந்த உறைந்த நிலையிலிருந்த நீர்ப்படிமங்கள் பூமியின் வெப்பத்தால் திரவநிலைக்கு மாறின. கோடிக்கணக்கான ஆண்டுகளாக தொடர்ந்த இந்த நிகழ்வே தற்போதைய நீர்வளத்திற்கு காரணம் என்று கருதப்படுகிறது.

கடல்களின் உப்புத்தன்மை – அறிவியல் விளக்கம்

பூமி உருவான ஆரம்ப காலகட்டத்தில் பூமியின் மேற்பரப்பில் அதிக அளவில் குளோரைடு மற்றும் சோடியம் பரவியிருந்தது. பின்னர் வந்த நீர் மூலக்கூறுகள் இந்த தனிமங்களை கரைத்து எடுத்துச் சென்றன. 200-300 மில்லியன் ஆண்டுகள் தொடர்ந்த இந்த செயல்முறை காரணமாக உயரமான பகுதிகளில் இருந்த சோடியம் குளோரைடு தாழ்வான பகுதிகளில் படிந்தது.

கடல்களின் சுவாரசியமான உண்மைகள்

அதிக நீரோட்டம் கொண்ட பெருங்கடல்களை விட, நான்கு புறமும் நிலப்பரப்பால் சூழப்பட்ட கடல்களில் (எ.கா. சாக்கடல்) உப்புத்தன்மை அதிகம். இயற்கையின் விந்தை என்னவென்றால், கடல்கள் உப்பாக இல்லையென்றால், பூமியின் மேற்பரப்பே உப்புத்தன்மை கொண்டதாக இருந்திருக்கும். பூமியின் நீரில் சோலார் நெபியுலாவின் பங்களிப்பு வெறும் 1-2% மட்டுமே என்பது ஆய்வுகளின் மூலம் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

தொடரும் ஆராய்ச்சிகள்

இன்றளவும் பூமியின் நீரின் தோற்றம் மற்றும் கடல்களின் உப்புத்தன்மை குறித்த ஆய்வுகள் தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகின்றன. விண்கல் மோதல் கோட்பாடு பல வகைகளில் நம்பகத்தன்மை கொண்டதாக கருதப்பட்டாலும், இன்னும் பல புதிய கண்டுபிடிப்புகள் வெளிவரலாம் என விஞ்ஞானிகள் நம்புகின்றனர். பூமியின் நீரின் துல்லியமான மூலத்தை கண்டறிதல், கடல்களின் உப்புத்தன்மையில் ஏற்படும் மாற்றங்களை கண்காணித்தல், மற்றும் காலநிலை மாற்றத்தின் தாக்கத்தை ஆய்வு செய்தல் போன்றவை எதிர்கால ஆராய்ச்சிகளின் முக்கிய நோக்கங்களாக உள்ளன.